Okulary korekcyjne

Dobór odpowiedniej korekcji okularowej to nasza specjalność. Pomagamy dzieciom i dorosłym niezależnie od rodzaju i wielkości wady wzroku. Współpracujemy z renomowanymi dostawcami soczewek okularowych. Dysponujemy też nowoczesnym sprzętem do przeprowadzania zarówno badań wzroku jak i pomiarów optycznych, dzięki którym okulary dopasowywane są do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta z niezwykłą dokładnością. 

Czuwają nad tym zespoły specjalistów pracujące w każdym salonie, złożone z doświadczonych optometrystów i optyków, wspieranych z jednej strony przez lekarzy okulistów, a z drugiej przez stylistów doradzających w wyborze oprawek. 

Wiele osób obawia się założenia pierwszych okularów, niepokojąc się o swój wygląd i codzienne funkcjonowanie. Wiemy jednak jak sprawić, by noszenie okularów nie tylko nie sprawiało problemu, ale wręcz stało się powodem do dumy.

Jak działają okulary korekcyjne?

W zdrowym oku promienie światła wpadające przez źrenicę załamują się na krzywiźnie rogówki i soczewki w taki sposób, że zbiegają się na siatkówce – po przeciwnej stronie gałki ocznej – dokładnie w tym samym miejscu. Dzięki temu mózg jest w stanie odtworzyć ostry obraz. 

Najczęstsze wady wzroku polegają na zaburzeniu tego procesu, stąd ich nazwa – wady refrakcji. Są to:

• krótkowzroczność – gdy promienie świetlne ogniskują się przed siatkówką; 
• dalekowzroczność (nadwzroczność) – gdy promienie świetlne ogniskują się za siatkówką;
• astygmatyzm – gdy na skutek nierównomiernej krzywizny rogówki (lub soczewki), światło zbiega się na siatkówce w różnych miejscach, przez co obraz jest niewyraźny niezależnie od odległości od obserwowanego obiektu.

Zadaniem okularów jest skompensowanie wady wzroku poprzez skorygowanie refrakcji. W tym celu stosowane są różne soczewki w zależności od rodzaju wady:

• nadwzroczność korygują soczewki wypukłe, czyli skupiające (plusy); 
• krótkowzroczność niwelują soczewki wklęsłe, które przedłużają promienie światła (minusy);
• astygmatyzm kompensują soczewki cylindryczne, które, posiadając cylindryczną krzywiznę łamiącą, inaczej łamią światło w przekroju poziomym i pionowym. 

Historia i rozwój optyki okularowej

Fragmentu szklanej kuli lub kryształu, jako pomocy do czytania, używali już w X w. Chińczycy i Arabowie. Dzięki tym ostatnim wynalazek trafił do średniowiecznych klasztorów w Europie, gdzie nazywany był “kamieniem do czytania” (lapis ad legendum), ponieważ używano go w postaci dużej półkolistej soczewki przesuwanej po czytanym tekście. Pierwsze okulary, w dzisiejszym rozumieniu tego słowa, narodziły się w XIII wieku, gdy wytwórcy białego szkła z Wenecji wpadli na pomysł, by dwa cienkie fragmenty tej samej kuli umieścić w drewnianych oprawkach.

Od tamtej pory okulary przeszły niesamowitą ewolucję, choć sama idea umieszczania przed oczami soczewek pozostała niezmienna. Postęp objął zarówno szkła jak i oprawy. Początkowo okulary wykonywano z drewna, z czasem zaczęto sięgać po inne materiały jak skóry, skorupy czy rogi zwierzęce aż po metale: ołów, żelazo, brąz i srebro. Największe wyzwanie stanowiła jednak kwestia wygodnego i stabilnego umieszczania soczewek na wprost źrenic. Tutaj ewolucja poszła dwoma torami. 

Pierwszym były eksperymenty z budową oprawek: od okularów z uchwytem, przez okulary nożycowe, binokle, okulary z jedwabnymi tasiemkami zakładanymi za uszy aż po okulary z zausznikami posiadającymi zaokrąglone zakończenia, które wynaleziono na początku XVIII w. w Anglii. 

Drugi tor myślenia poszedł w stronę pozbycia się oprawek w ogóle i zakładania soczewek bezpośrednio na gałki oczne. Na ten pomysł wpadł już Leonardo da Vinci, rozwijał go Kartezjusz a w XIX w. niemieccy optycy, którym udało się opanować technologię szlifowania małych i cienkich soczewek kontaktowych. 

Ostatnim największym przełomem, i to zarówno w historii rozwoju oprawek, jak i szkieł okularowych czy soczewek kontaktowych było zastosowanie w optyce okularowej tworzyw sztucznych i ich dalszy rozwój.

Współczesne okulary korekcyjne

Aktualnie do produkcji soczewek okularowych używa się tworzyw, które swoimi właściwościami optycznymi przewyższają klasyczne szkło, a jednocześnie są bardzo lekkie i nie tłuką się ani nie kruszą. Dzisiejsza technologia pozwala też na wytwarzanie szkieł wieloogniskowych, które progresywnie zmieniają swoją moc i pozwalają w jednych okularach widzieć wyraźnie na każdą odległość. 

Ponadto soczewki okularowe nie tylko korygują refrakcję, ale też poprawiają widzenie, eliminując męczące odblaski (polaryzacyjne, antyrefleksy), dostosowując swoje zaciemnienie do ilości światła (fotochromy) czy chroniąc oczy przed szkodliwym promieniowaniem niebieskim i ultrafioletowym.

Nowoczesne tworzywa sztuczne pozwalają z kolei na wytworzenie niealergizujących, ultralekkich oprawek, które dzięki swojej elastyczności są niezwykle wytrzymałe i wygodne, a w kontekście użytkowania ich przez dzieci – bardzo bezpieczne. Nie mówiąc o możliwości zaproponowania szerokiego wyboru stylów i kolorów, co uczyniło okulary jednym z narzędzi wyrażania własnej, niepowtarzalnej osobowości.
I najważniejsze. Współczesne technologie cyfrowe pozwalają na wytwarzanie soczewek okularowych i całych okularów pod indywidualne potrzeby konkretnej osoby. Przykładem może być technologia Free Form, która polega na przeprowadzaniu drobiazgowych pomiarów optycznych, obejmujących nie tylko rozstaw źrenic, ale też specyficzną dla każdego człowieka budowę twarzy, co pozwala następnie na idealnie wycentrowanie soczewek w stosunku do źrenic i zagwarantowanie każdemu użytkownikowi okularów prawdziwego komfortu widzenia.